De Glind…poeh! Ik heb er lang gewoond, 8 jaar en 2 maanden. En heb er goede en minder goede herinneringen aan. Ik heb op 3 adressen gewoond, in 3 verschillende gezinnen. In al die jaren heb ik natuurlijk een heleboel pleegbroertjes en -zusjes gehad, van sommigen zou ik zó graag willen weten hoe het met hen gaat! Doordat de meerderjarigheidswet verlaagd werd van 21 naar 18 jaar, moest ik ineens weg.
Pleeggezin
Voor mijn eerste pleeggezin (Smit) haalde ik melk bij de boerderij van de familie Tel. Ik bleef daar lang hangen: knuffelen met en praten tegen de koeien, spelen in de hooiberg. Toen ik 16 werd, heb ik mijn eerste brommer gekregen van de familie Wilhelmus, het tweede gezin waar ik woonde. Nou, dat was wat… een brommer MET versnellingen! Veel geoefend en geleerd te rijden op de Ringlaan. En nog steeds ben ik verzot op brommer rijden. Ringlaan 17 was een fijn adres om te wonen, omdat er een behoorlijke lap grond was. Een deel er van was voor ons schaap (!) Floortje, een ander deel was de ‘rimboe’ met fruitbomen en dergelijke en natuurlijk brandnetels…
Vrije tijd
Ik ben ongeveer een half jaar naar de Donnerschool gegaan, bij meneer Bonestroo in de klas. Ik zag mezelf ook terug op 1 van de klassefoto’s hier :). Dominee Jellema was toen ‘onze’ dominee, een erg aardige, fijne man. Catechesatie (hoe spel je dat toch?) vond ik leuk en boeiend.
Er waren verschillende clubs, waarvan je er twee mocht kiezen. Ik zat ooit op de schaakclub, de fotoclub en pony rijden. De fotoclub vond ik geweldig! Lekker prutsen in de donkere kamer.
Naar de wekelijkse soos ging ik amper. Het was leuk dat het bestond, maar ik ging toch echt niet dansen!
Terugdenkend aan…
Alles wat er in en met mij is gebeurd gedurende mijn jeugd, heeft mij van binnen wel ‘misvormd’, zoals ik dat altijd maar noem. Niet specifiek door De Glind, maar alle ‘ellende’ in mijn jeugd (uithuisplaatsing, het constante gesleep van adres naar adres) heeft zijn sporen achter gelaten in mijn volwassen leven.
MAAR, aan De Glind heb ik over het algemeen leuke herinneringen: alle activiteiten die er waren (de jaarlijkse Glind activiteit waaraan iedereen mee deed, het kerstspel) de mooie omgeving, de wandeling over de ‘gatenweg’ als je naar de bus in Achterveld liep (zou die weg inmiddels hersteld zijn?) sjouwend met je weekendtas.
Ik voelde me wel een uitzondering, omdat ik nog contact had met mijn familie en om de 2 weken een weekend naar huis ging, i.p.v. om de 4 weken.
Al met al was het dus een normale jeugd, met alle ontwikkelingen, ontdekkingen en kattenkwaad. Alleen jammer dat het als pleegkind moest zijn…
Raymond V.
Peter zegt
Hey Raymond, lees net jou stukje van je brommer die je kreeg van Annie en Bert. Daar heb ik ook mijn brommer van gekregen.
Volgens mij hebben wij nog samen gewoond op nr. 17. Ik ben in 1981 vanuit daar in dienst gegaan. Gr. Peter
Annie en Bert Wilhelmus zegt
Wat leuk om de ervaringen van jongeren te lezen. Het stukje van Raymond is voor ons zeker herkenbaar. We herinneren ons zijn enthousiasme nog, hij was te porren voor alle activiteiten en kon vooral genieten van gezelschap.
We herinneren ons nog dat toen onze jongste zoon Maarten werd geboren, we de andere kinderen hadden ondergebracht bij onze buren. Behalve Raymond, want die kwam van de MAVO naar huis. Die dag iets eerder vanwege uitval van lessen. Hij heeft heel stil beneden gewacht tot de baby geboren was en kwam toen als eerste op kraambezoek. Een indrukwekkend moment.
Wat trouwens uit de tekst van Raymond ook blijkt is het ongewenste effect voor de kinderen als het gezin gaat verhuizen. Wij hadden besloten om te stoppen als gezinshuis en moesten toen afscheid nemen van de kinderen die bij ons woonden; voor ons gevoel was het allemaal niet af en dus eigenlijk een abrupte onderbreking van een begeleidingsperiode. Het heeft echt wel een tijd geduurd voordat we dat een plekje hebben kunnen geven.
Gelukkig zijn er goede contacten gebleven. We koesteren mooie herinneringen aan de jaren op De Glind.
Annie en Bert Wilhelmus
klaske en henk zegt
Wat is dat leuk om jullie namen weer tegen te komen. We hebben vaak opgepast bij jullie of op het huis gepast als jullie op vakantie waren.
Klaske en Henk
Raymond Venverloo zegt
jee,wat leuk!
ik was dit eigenlijk weer een beetje “vergeten”.kwam net een “oude” mail tegen van Annemarie dat iemand een foto van mij had en zei dat ik dat ben.Annemarie vroeg om bevestiging.zodoende kwam ik weer bij mijn verhaal terecht en zie ineens de reakties 🙂
ik ga ze 1 voor 1 langs:
@Peter: geen idee welke Peter je bent.ken er 1: Peter Penninkhof(f).je bent in 1981 weg gegaan? toen was ik 13.toen woonde ik nog bij de familie Smit.ik weet niet zoveel namen meer van pleegbroertjes en -zusjes.maar dat was inderdaad op Ringlaan 17.
ken alleen de naam Anton nog uit die tijd.mischien dat ook Sandra de Vries er nog woonde? heb nog wel wat foto’s uit die tijd.zoals het sinterklaasfeest daar,met de zus van Hetty Smit en oma Zwiers 🙂 was jij dan die jongen met midden-blond haar,krullen en sproeten? daar heb ik namelijk nog een foto van en weet niet meer wie dat is.
maar als je in 1981 al weg ging om in dienst te gaan,was je neem ik aan toen 18?
jij hebt dus OOK een brommer van Bert Wilhelmus gehad? ben je met mij mee verhuisd dan van Smit naar Wilhelmus? ik ging bij Smit weg omdat zij logeerhuis werden.
@ Annie en Bert ! haha,wat leuk! weet nog dat ik met Jannie naar jullie geweest ben,in De Betuwe.leuk om jullie herrinneringen aan mij te lezen.ik weet er zelf helaas niet veel meer van,hoe ik was in die tijd.blijkbaar was ik te porren voor allerlei aktiviteiten 🙂
genieten van gezelschap,dat weet ik nog wel.bij alle 3 de gezinnen en logeerhuizen.
en nog steeds ben ik een gezelschaps dier 🙂
en oh oh,dat moment dat Maarten geboren werd 🙂 dat weet ik nog wel! kwam inderdaad thuis van de MAVO.niemand had het door 🙂 ik zal vast wel snel door hebben gehad dat er een bevalling bezig was,haha! ik vermoed dat ik “ontdekt” werd door iemand die bij de bevalling was.een familielid van jou,of een verloskundige.ik zal me vast onzeker hebben gevoeld,van: “wat moet ik nou?” 🙂
Maarten is dus nu al 30….pffff 🙂
ja,dat ongewenste effect….niet alleen het verhuizen van gezin naar gezin,maar mijn algehele situatie ; de uithuisplaatsing,niet goed weten waarom,het ongewenst voelen omdat ik telkens maar weer moest verhuizen,het “bijzonder” zijn omdat ik eens in de 2 weken op weekend naar mijn ouders ging ipv eens per maand,het feit dat ik nog “goed” contact met mijn ouders had in tegenstelling tot vele andere kinderen en het feit dat ik suikerziekte had en heb.ik weet helemaal niet meer of het zo IS,maar ik voelde me tijdelijk geparkeerd bij jullie.ik heb altijd gedacht dat men al lang wist dat jullie weg zouden gaan,maar dat er niet zo gauw een ander plekje voor me was.
voel jullie in ieder geval niet schuldig of iets dergelijks.zo was de situatie nu eenmaal toendertijd.heb zelf gelukkig weinig tot geen nare herrinneringen aan De Glind,qua gezinnen,logeerhuizen,enz.maar diep van binnen was ik diep ongelukkig.maar hoe uit je dat als kind? ben je je er van bewust als kind? het is achteraf geklets,maar ik denk dat een goede begeleiding van hulpverleners mij een hoop leed had bespaard.ik viel niet zo op,deed altijd wel mee,draaide goed op school,had mijn humor,enz.zo aan de buitenkant leek het dus goed te gaan.maar diep van binnen wilde ik als 11/12 jarig jochie al dood…
alleen was er weinig tot niks aan mijn gedrag te merken,voor zover ik weet.had geen woede aanvallen bv,geen agressieproblemen,geen crimineel gedrag.ik was gewoon een gehoorzame volger.gelukkig wel met de nodige kattekwaad en puber streken 🙂
sinds ik uit De Glind weg moest,is het snel achteruit gegaan,psychisch.ik vereenzaamde,isoleerde mezelf,verzorgde mezelf niet,vermeed meer menselijk contact,was bang,enz. eens in de zoveel jaar,gaat het weer fout.achteraf gezien was ik al lange tijd depressief.inmiddels weet ik wat ik “mankeer” en heeft het beestje een naam.hoogstwaarschijnlijk “mankeerde” ik dat in De Glind ook al.emotionele verwaarlozing is 1 van de dingen die genoemd werden.ik heb emotioneel nooit goed volwassen kunnen worden,op latere leeftijd altijd in de “overleef-modus” geleefd,altijd mezelf aangepast,mij niet of amper geuit,enz. blijkbaar wist ik dat altijd onbewust goed te verbergen.dus ja,goede begeleiding van een goede hulpverlener in de tijd in De Glind,zou beter geweest zijn.ik ben niet verbitterd en neem dat mensen uit die tijd niet kwalijk.het was mijn algehele situatie die daartoe leidde.daarom vroeg ik mij in het stukje/verhaal hier af,hoe het anderen verder vergaan is.want ieder kind had/heeft een verhaal,met veel pijn en verdriet.zelf denk ik soms dat het alles met verwerking te maken heeft,dat ik dat nooit heb gekund.
he bah,wordt een ega verhaal zo…is niet de bedoeling.
Raymond Venverloo zegt
hm…door dat irritante verspringen van de site,kon ik niet fatsoenlijk tikken en kwam de muis daardoor op “reaktie plaatsen”.bovenstaande reaktie was nog niet af 🙂
in de laatste zin moet “ega” dus “nega” zijn.
van jou Bert,had ik toen die brommer gehad 🙂 in mijn verhaal hier had ik het over die brommer: de Yamaha FS1 met blauwe tank 🙂 de foto die Annemarie vond en bij dit stukje wil plaatsen,is niet die brommer,maar de brommer die ik NA mijn Yamaha periode had.
ben nog steeds gek op brommer rijden.in 1998 heb ik op een scooter de gehele Benelux door gereden 🙂 ik weet zelfs nog dat je mij op de Ringlaan leerde rijden en schakelen op die Yamaha 🙂 erg leuk!
@ Klaske en Henk: geen idee meer wie jullie zijn 🙂 woonden jullie als gezin in De Glind?
en heb je het in de reaktie over de familie Wilhelmus?
ik zie nu pas dat ik op elk stukje apart had kunnen reageren….heb het nu dus in 1 verhaal staan 🙂
ik ga nu even verder neuzen op de site,kijken of er inmiddels al meer verhalen zijn.
bedankt voor de reakties!
Raymond
Martijn Heikamp zegt
Kop op Raymond, we kunnen altijd nog een kaartje leggen.
Heb jij de stand nog bij de hand ?