Tante Lenie, de echtgenote van kok Sieling, begon met anderhalve konijn, een kip en een schuurtje. Met behulp van diverse acties van de Koninklijke Luchtmacht en de opbrengst van de Kinderpostzegelactie werd het een echte kinderboerderij.
In het dagblad van Amersfoort van 4 mei 1962 werd een artikel aan dit onderwerp gewijd. Naast de ontspanning accommodatie hadden de kinderen een dringende behoefte aan een kinderboerderij, lazen we in het artikel. In deze vorm van vrijetijdsbesteding wilde men de kinderen verantwoordelijkheid bijbrengen door hen zo zelfstandig mogelijk de dieren te laten verzorgen. Vanaf 1962 is de kinderboerderij voor veel oud-dorpsbewoners een niet meer weg te denken begrip. Tante Lenie, Christine Sieling, Wolter Frieswijk, Marriet van Waarsenburg, ooit de jongste kinderboerderij beheerder van Nederland en al die andere bekende persoonlijkheden en – niet te vergeten – de dieren die een rol hebben gespeeld bij deze vorm van vrije tijdsbesteding, leven voort in de herinneringen van veel oud-dorpsbewoners. In ons boek Gedeeld Verleden getuigen verschillende verhalen daarvan. We zijn benieuwd hoe het de kinderboerderij na al die jaren vergaat en daarom hebben we een gesprek met Jacob Bos, de huidige exploitant van de kinderboerderij.
Inmiddels zijn we eraan gewend, maar eerst vonden we het echt gek: een kinderboerderij in De Glind waar je voor betalen moet? Toch is dat nu de situatie en daar willen we weleens iets meer van weten en van de man die hier al vanaf 1990, 28 jaar inmiddels, de boel bij elkaar houdt. Eerst vertellen we nog aan Jacob en het meisje dat stage loopt, dat we vorig jaar in juni een kop koffie dronken op het terras van Dok 14, toen er ineens een paar ezels voorbij wandelden. Het was warm en zonnig weer en we waanden ons even in Spanje! Moeder ezel met haar veulen, het was een prachtig gezicht. Onder het genot van een bakkie koffie beginnen we met ons interview.
Binnenkort volgt deel 2 van dit verhaal.
Geef een reactie