Margôt Jellema over haar vader dominee Jellema
“Helaas konden we dominee Jellema zelf niet meer spreken, in 2007 is hij – veel te vroeg – overleden. Maar een van zijn dochters werkt als lerares op de Donnerschool. We bemachtigden haar telefoonnummer en zo spraken Margôt Jellema en ik in mei samen over haar vader. Het was een mooi gesprek en ze ging ermee akkoord om zelf haar verhaal te schrijven.” Rieke Krediet, interviewer
Van 1972 tot en met 2007 heb ik in De Glind gewoond en gewerkt. Ik woonde er eerst omdat mijn vader dominee was en kon op mijn negentiende in een groepsleiderswoning wonen, mits ik ook iets voor het dorp zou doen. Ik ben toen gaan oppassen in de pleeggezinnen in mijn vrije uren en heb ook veel voor het kerkwerk (“Koffiebar” heette dat) en het zwembad gedaan.
Mijn ouders hebben vijf kinderen gekregen. De oudste heet Janna, hierna komen Minco en ik, toen nog Robert en Mirjam. Voor mij was het gezellig in het dorp. Er waren veel kinderen om mee te spelen, maar wat ik wel jammer vond, was dat de kinderen of het nu opgenomen kinderen waren of eigen kinderen, na een paar jaar weer weggingen. Je kon bijna geen vriendschappen vasthouden hierdoor. Ik heb nog wel één vriendin en twee vrienden uit die tijd overgehouden. Mijn vader, maar ook mijn moeder stonden altijd voor de kinderen klaar. De jongens uit een van de groepshuizen mochten iedere maandagavond bij mijn moeder komen koffie drinken. Er stond dan altijd wat lekkers voor ze klaar en regelmatig werden er bitterballen voor de jongens gebakken en breide mijn moeder ook sokken voor de jongens. Ze gingen dan met een blij gevoel aan het eind van de avond weer terug naar de groep.
Het hele verhaal van Margôt Jellema over haar tijd in de Glind en haar vader is hier te lezen. 70-80_M_Jellema
Silvia Bhola-Visser zegt
Leuke Interview met Margot 🙂
http://www.ouddorpsbewonersdeglind.nl/je-mag-zijn-wie-je-bent/
Op de 1e foto zie ik ook mezelf terug met me pleegzusje Iris 🙂
Sanne zegt
Wat leuk om zo weer even terug in de tijd te gaan. Ik heb zelf niet in de
glind gewoond maar in Achterveld. Mijn vader was jeugdouderling in de tijd dat dominee Jellema daar de dominee was. Vond het altijd heerlijk om op zondag weer naar De Glind te mogen! Zeker ook om dan een bakkie te doen bij de familie Jellema. Gaaf om zo alles te lezen.
En Margot wat een onwijs goed stuk over je vader!
Dikke kus Sanne Diepeveen
A Kers zegt
Ik ben op zoek naar het boekje “hij zwaait” en zo kwam ik ineens hier terecht, ontzettend mooie foto van de auteurs samen met het boekje. (mijn pleegmoeder) Ruim tien jaar geleden na de dood van mijn ouders, ben ik in bezit gekomen van de boekjes “vandaag vertrekt een kind” en “hij zwaait”. In beide boekjes staan ook verhalen over mij, als vijf jarig kleutertje. Ik heb deze boekjes een aantal jaar geleden in vertrouwen uitgeleend maar nooit meer weer gezien, een jaar voor het overleiden van mijn pleegmoeder, wist ze in ieder geval “vandaag vertrekt een kind” weer voor mij te bemachtigen. Deze koester ik dan ook met mijn eigen leven. De boodschap,aan mijn ouders, in het boekje zal ik niet kunnen vervangen maar toch zou ik graag het tweede boekje weer in mijn bezit hebben, dus mocht iemand weten hoe ik aan het boekje “hij zwaait” kan komen, dan hoor ik het graag!
bert krol zegt
de dominee was voor vele een belangrijk man samen met zijn vrouw was hij er altijd om naar je te luisteren evt te helpen met je problemen.
ben later nog terug geweest op de glind om hen te bezoeken en heb toen nog een nacht gelogeerd .
veel geleerd van deze mensen iets wat mij nu nog steeds van pas komt nu ik samen met mijn vrouw zelf een pleeggezin heb voor kinderen met een verstandelijke beperking cq autisme.
mvg bert krol
Raymond zegt
erg leuk om zo nog iets van Margot te vernemen! dominee Jellema….wat een schat van een vent toch! zo gewoon,zo hartelijk,zo dichtbij.ik weet niet zoveel meer uit die/mijn tijd.wel dat Margot regelmatig bij ons (het pleeggezin waar ik woonde) over de vloer kwam,omdat ze bevriend was met mijn pleegzus.mocht Margot graag,beetje een dondersteen 🙂 zal er vast nog wel foto’s van hebben dat we lagen te rollebollen op de bank met mijn pleegzus.ik denk nog regelmatig aan “die pleegzus”,mocht haar erg graag.ik zat in mijn 2e gezin en leerde haar zo kennen.dat gezin hield er mee op en mijn pleegzus en ik gingen samen naar het 3e gezin,een nieuw gezin die er net kwam werken.maar goed,zo zag ik Margot vaker.leuk om zo nog iets van haar te vernemen.
Folkert Stulp zegt
Jouw vader zat in de hoogst klas van het chr. lyceum Sneek, later Bogermanlyceum. Soms kwam hij op school in een oud het oude Morrisje van zjn vader. Deze was een neef van een oom van mij (Mink Jellema)j en hij stond in de familie bekend als ”neef Smit” . Ik heb je vader later nog eens ontmoet bij tandarts Tjaarda in Leiden (wijlen Wolter Tjaarda was een klasgenoot) Je vader was toen al ziek. We hebben toen een leuk gesprek gehad. Wat mij is bijgebleven is zijn positieve instelling. Als student was hij druk met evangeliseren. Het motto van een straatrede die hij eens hield en waar ik bij was, luidde: mins, doar te libjen. Afgaande op de enige) keer dat ik hem gesproken heb, in Leiden, heeft hij tot het eind vanuit dat motto geleefd. Respect voor!
Folkert Stulp